Tenniselleboog (epicondylitis lateralis)
Een tenniselleboog, ook wel epicondylitis lateralis genoemd, is een peesontsteking waarbij klachten ontstaan op de plek waar de pezen van de strekspieren van de pols vasthechten aan het bot van de bovenarm. De aandoening komt vaak voor tussen het 40e en 50e levensjaar.
Oorzaken
Door herhaaldelijke overbelasting ontstaan kleine scheurtjes in aanhechting van de spieren op het bot. Door het herstel hiervan ontstaat een ontstekingsreactie en verdikt littekenweefsel. Geleidelijk treedt hierdoor slijtage van het peesweefsel op ter plaatse van de aanhechting
Klachten en symptomen
Bij een tenniselleboog heeft u pijn aan de buitenzijde van de elleboog. Deze pijn kan uitstralen naaruw onderarm en pols. De klachten ontstaan met name als u de strekspieren vande pols ende hand aanspant, bijvoorbeeld als u iets met de hand wilt oppakken, waarbij de handpalm naar beneden is gericht.
Als u klachten heeft ter plaatse van de aanhechting van de pezen aan de binnenzijde van de elleboog wordt gesproken van een golferselleboog (epicondylitis medialis)
Diagnose en onderzoek
De orthopedisch chirurg zal aan de hand van uw verhaal en lichamelijk onderzoek de diagnose kunnen stellen. Vaak wordt er nog een röntgenfoto gemaakt om andere oorzaken uit te kunnen sluiten.
Behandeling epicondylitis lateralis
- Natuurlijk beloop
Meestal gaat een tenniselleboog vanzelf over binnen enkele weken tot soms wel twee jaar.
- Relatieve rust
Allereerst moeten werkzaamheden die de klachten direct oproepen, zoals poetsen en boenen, schilderen en strijken, zoveel mogelijk worden vermeden.
- Medicatie
U kunt pijnstillende medicatie nemen, te beginnen met paracetamol. Uw arts kan tevens ontstekingsremmende pijnstillers voorschrijven.
- Fysiotherapie
De fysiotherapeut behandelt een tenniselleboog meestal met ultrageluid en met plaatselijke massage op de pijnlijke spieraanhechting, die bekend staat als ‘diepe dwarse fricties’. Ook worden vaak rek- en strekoefeningen gegeven bij verkorte strek- en buigspieren.
- Braces, bandages en gipsimmobilisatie
Braces en bandages kunnen worden geprobeerd. Deze zijn via winkels in sportartikelen te koop of kunnen door de arts worden voorgeschreven. De meest gebruikte is een bandage rond de onderarmspieren die door uitwendige druk op de spierbuik de spierspanning en daarmee het pijnlijke aanspannen vermindert. Voor dit effect moet de bandage meestal strak worden aangetrokken waardoor dit ook niet lang achtereen kan worden volgehouden. Een ander type bandage (de Carp-X ) is een brace die aan de pols wordt gedragen en die de strekspieren van de onderarm ondersteunt in hun werking. Met het gebruik worden de strekspieren wel gebruikt maar niet belast.
Bij ernstige klachten kan een periode van gipsimmobilisatie worden geprobeerd. Er is helaas maar weinig effect aangetoond van braces, bandages en gipsbehandeling in de medisch wetenschappelijke literatuur.
- Injecties
Injecties kunnen bestaan uit een verdovingsvloeistof in combinatie met corticosteroïden, die de reactie op de beschadigde spieraanhechting onderdrukt. Medische literatuur heeft geen bewijs aangetoond dat injecties bij tenniselleboog op lange termijn effect heeft.
- Operatie
In zeer uitzonderlijke gevallen, als de klachten ondanks deze behandelingen langer dan zes maanden blijven bestaan, kan besloten worden tot een operatie. Resultaten zijn echter in veel gevallen teleurstellend.