Blaasledigingsstoornis
Wat is blaasledigingsstoornis
Blaasledigingsstoornis, kan acuut (plotseling) of chronisch (aanhoudend) zijn. De urine wordt hierbij in de blaas vastgehouden. Bij acute retentie lukt plassen niet of is plassen extreem moeilijk. Het vol worden van de blaas met urine kan flinke pijn geven. Chronische residu gaat doorgaans niet gepaard met pijn. Het lozen van kleine hoeveelheden urine is vaak wel mogelijk, maar de blaas kan niet volledig worden geleegd.
Oorzaken blaasledigingsstoornis
Retentie kan het gevolg zijn van verstopping (bijvoorbeeld door een blaassteen), zenuwbeschadiging of – bij mannen – van een vergroting van de prostaat. Ook na een operatie kan retentie ontstaan.
Klachten blaasledigingsstoornis
Een blaas waar altijd een laagje urine in blijft staanis erg vatbaar voor een infectie. Een klacht die hierbij dus veel kan voorkomenis een regelmatig terugkerende blaasontsteking
Onderzoek blaasledigingsstoornis
Door middel van een echo kan men zien of er zich urine in de blaas bevindt en zo ja, hoeveel urine er in zit. Vaak wordt er ook een cystoscopiegedaan om de oorzaak op te sporen.
Behandeling
Er wordt een katheter à demeure (verblijfskatheter) ingebracht door de verpleegkundige. De urine kan dan uit de blaas lopen en wordt opgevangen in een urinezak, dan kan men dus ook zien hoeveel urine er is achtergebleven. De katheter blijft een aantal weken in, zodat de blaas weer tot rust kan komen. Hierna kan men de katheter verwijderen en kijken of men weer normaal kan urineren. Hiervoor moet u meestal een aantal uren blijven, dan wordt er gekeken hoeveel u drinkt en hoeveel u plast. Is de hoeveelheid urine die u plast, te weinig dan wordt besloten om de katheter weer in te brengen. De arts overlegt met u over de verdere behandeling.