Polyneuropathie
Polyneuropathie is een aandoening van meerdere zenuwen in de ledematen. Dit kan zuiver betrekking hebben op de gevoelszenuwen (sensorisch), op de bewegingszenuwen (motorisch) of een combinatie van beide. Meestal ontstaan de verschijnselen langzaam over een periode van maanden of zelfs jaren. Er zijn echter ook polyneuropathieën die snel ontstaan en een meer ernstig verloop hebben. Over het algemeen beginnen de verschijnselen aan beide zijden in de uiteinden van de ledematen, de handen en voeten en trekken dan verder richting de armen en benen.
Wanneer de bewegingszenuwen zijn aangedaan heeft dat uiteraard invloed op de spierfunctie, de kracht en uiteindelijk ook de omvang van de spier. Zowel de fijne als de grove motoriek kan hierdoor verminderen. Bij de gevoelszenuwen kan een doof gevoel, tintelingen, branderigheid of op een andere manier een veranderd gevoel ontstaan.
Wat is de oorzaak?
Zoals gezegd zijn er meerdere soorten polyneuropathieën. De meest voorkomende oorzaken zijn suikerziekte, nierziekte, medicatie (zoals chemotherapie), overmatig alcoholgebruik, hypofunctie van de schildklier, vitaminetekort (bijvoorbeeld vitamine B) en infectieziekten zoals Borrelia en Aids.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
Op basis van het klachtenpatroon, medische geschiedenis, neurologisch onderzoek en eventueel aanvullend onderzoek zoals bloedafname en een elektromyografie (EMG) kan de diagnose worden gesteld. Met name het EMG kan een indicatie geven van de plaats en de progressie van de aandoening. Dit is belangrijk voor de juiste behandeling. Helaas is het zo dat ondanks aanvullend onderzoek een precieze oorzaak niet altijd te achterhalen valt.
Wat kun je er aan doen?
Dit is afhankelijk van de oorzaak. Enkele polyneuropathieën, zoals het Guillain-Barré syndroom, CIDP en MMN, zijn met medicijnen te behandelen. Polyneuropathieën als gevolg van een ontsteking- of auto-immuunreactie vereisen soms ziekenhuisopname en behandeling met ontstekingsgerichte medicatie en therapie.In veel gevallen is een goede behandeling en begeleiding door een gespecialiseerde revalidatiearts zinvol om de gevolgen van de aandoening zoveel mogelijk te beperken. Vaak is de aandoening helaas niet te genezen en bestaat de behandeling uit het bestrijden van de symptomen en ondersteunende maatregelen zoals aanpassing van schoeisel.