En zo geef ik ineens een stukje verslavingszorg. Het is de variatie op de Acute Opname Afdeling wat mijn beroep zo boeiend maakt. Verslaafd zijn is naar mijn mening één van de vreselijkste ziektes die er bestaat. Wanneer de verslaving overheerst, is het erg moeilijk te behandelen. Zo ook bij de 55-jarige mevrouw Petersen van vandaag. Ze is opgenomen vanwege onttrekkingsverschijnselen van alcohol die een insult hebben uitgelokt.
Ontzettend cru en tegenstrijdig is het dat ze blijkbaar op de goede weg was. Ze heeft een week geen alcohol gehad, maar haar lichaam was er na jaren middelenmisbruik zo afhankelijk van dat het resulteerde in een epileptisch insult. Haar vitamine B1 huishouding heeft ze door de drank volledig om zeep geholpen. Het onderliggende idee van deze ziekenhuisopname is een verdenking van het Wernicke Syndroom: hersenfunctieverlies door beschadigingen in het hoofd als gevolg van alcoholgebruik.
Ik zie een vrouw die veel aandacht vraagt. Ze is onrustig in haar gedrag; dwangmatig gaat ze 10 keer per uur naar het toilet en zeker elke 2 minuten zoekt ze me op om te vragen of ze nog rustgevende medicijnen van me krijgt. Ze vergeet mijn uitleg, zo lijkt het. Ook vraagt ze continu om een vuurtje. Haar rookverslaving komt om de hoek kijken en ze wil een sigaret roken.
Ik kan niet veel voor haar betekenen. Het praatje wat ik probeer aan te gaan, gaat moeizaam. Ze valt in herhaling en ze wil haar problemen niet met me bespreken. Wel wil ze dat ik in haar behoeftes voorzie. “Heb je echt niet een vuurtje voor me?” en “Ik krijg nog een tabletje van je”.
“Om 11.00 uur krijgt u de volgende gift medicijnen, u moet nog 15 minuten wachten.” “Dat kan best wel nu, je zegt zelf dat het nog maar een kwartiertje duurt”. Structuur bieden is echter noodzakelijk om een vertrouwensband met haar op te bouwen, zodat ze weet waar ze aan toe is. Meer dan nogmaals mijn uitleg herhalen kan ik niet voor haar doen.Ik vind haar situatie schrijnend. Ik heb geen idee van de omstandigheden en problemen die ze in haar leven gekend heeft. Wel zie ik dat het een uitzichtloze situatie is. De kans dat ze vervalt in haar oude drinkgedrag is groot. Nog groter is het risico op meer complicaties. 80% van de patiënten die verschijnselen van Wernicke hebben, krijgen vroeg of laat te maken met de ziekte van Korsakov, een ernstige geheugenstoornis die kan uitgroeien tot dementie. “Zuster ….wanneer mag ik ook alweer een nieuw tabletje? ” Het lijkt er bij mevrouw op dat het eerder vroeg dan laat is wanneer deze ernstige complicatie van haar verslaving tot uiting komt. Alcohol laat inderdaad alles vergeten.
De gebruikte naam is om privacyredenen gefingeerd. Mogelijke herkenning van mensen en situaties berust louter op toeval.