Onze verpleegkundige Wilma Koops schrijft elke 14 dagen een blog op www.mst.nl. Hieronder de negende editie.
En zo ineens is daar het moment dat je zelf aan de andere kant staat; als verpleegkundige aan het bed en altijd zorgzaam voor een ander, werd mij ineens de patiëntenrol toebedeeld. En dat is een heel andere rol kan ik je vertellen! Zeker 10 dagen heb ik mogen ervaren wat het is om patiënt te zijn. Gelukkig zag ik niet ‘the healing environment van MST’ om me heen, maar was ik aan het bivakkeren in mijn eigen bed. Het advies wat ik altijd aan anderen geef – ga tijdig naar de huisarts bij klachten – had ik zelf niet opgevolgd. Na 3 dagen met een pijnscore die op menig rapport niet zou misstaan, kwam het besef dat ik maar eens aan de bel moest trekken. De huisarts constateerde een bijholte- en voorhoofdsholteontsteking met een bijkomende hardnekkige griep. Met een complete apotheek in de rugzak ging ik gauw weer terug naar mijn bed. Trouw zette ik mijn wekker om op gezette tijden een hele rits aan medicatie in te nemen, te sprayen en te stomen. Druk dat ik er mee was, gingen er 5 dagen overheen voordat ik me ook maar iets beter voelde.
Ach, het overkwam mij net zoals zovelen deze winter, maar het ‘mooie’ van ziek zijn is dat er ineens verpleegkundigen opstaan die het diplomatechnisch niet zijn. Doe ze een uniform aan en je ziet geen verschil. Mijn kinderen hebben geweldig voor me gezorgd! Van een “Ssssttt mama slaapt” en “Een heleboel allerliefste knuffels” tot aan “Wij doen de afwas wel mam” en “Zal ik je nog een kopje thee inschenken?”. Heel fijn dat de appel niet ver van de boom valt.
In zo’n situatie ervaar je wat een patiënt ervaart. Hoe ellendig je je ook voelt, het is fijn dat iemand bij je komt zitten en zegt: “Gaat het wel? Ik denk dat deze kop thee nu echt gaat werken hoor”. Het verscherpt je inlevingsvermogen in de patiënt des te meer. Soms is het even opfrissen hiervan niet verkeerd.
Gelukkig mag ik inmiddels in het script weer terug naar mijn vertrouwde rol: in mijn witte uniform en aan de juiste kant van het bed. In de praktijk is de rol van verpleegkundige me toch veel meer op het lijf geschreven.