Kleed jij je ook rood vandaag om aandacht te vragen voor vrouwen met een hartprobleem? Dress Red Day is ontstaan om meer aandacht te vragen voor vrouwelijke hartpatiënten. Hartpatiënte Els vertelt over haar heftige zoektocht naar een diagnose. Haar aderen slippen zonder duidelijke reden snel dicht. Hierdoor is ze gevoelig voor hartinfarcten.
Eerste signalen
“Ik had nooit verwacht dat mij dit zou overkomen. Het begon in 2016. Vanuit mijn werk was er een algemeen gezondheidsonderzoek onder de werknemers. Ik dacht: wat voor kwaad kan het? Tijdens dit onderzoek bleek dat mijn hartslag veel te hoog was. Degene die dat onderzoek afnam, zei direct: ‘Ga dat maar even laten controleren.’ Zodoende ben ik naar de huisarts gegaan. Die kwam tot dezelfde conclusie: mijn hartslag was veel te hoog. Ik kreeg direct medicatie om mijn bloeddruk omlaag te brengen. Dat is te snel gegaan, waardoor mijn hart is beschadigd.”
Het is gewoon stress
“Vorig jaar in februari zijn er allerlei dingen gebeurd: mijn moeder had een hersenbloeding gehad en werd opgenomen in een zorginstelling, ik had het druk op mijn werk. Ik was die periode heel erg moe en een beetje stijf: ik voelde me gewoon niet lekker. Maar ik dacht: ‘Dat is gewoon stress vanwege mijn moeder en de operatie.’ Tot ik een paar dagen later wakker werd met druk op de borst. Overdag voelde ik me niet goed. ’s Avonds werd dat nog erger. Ik heb mijn man gebeld en niet veel later stond hier een ambulance aan de deur.
De ambulancebroeder was heel duidelijk: ‘Mevrouw, u heeft het aan het hart. We gaan nu direct naar Enschede (MST).’ Dan schrik je wel.”
Rollercoaster
“In de ambulance heb ik een hartstilstand gehad. Daar kan ik me niets meer van herinneren. Ik weet alleen dat ik zo verschrikkelijk lekker had geslapen dat ik bijna boos was dat ik wakker werd gemaakt. Ik wist niet waar ik was; ik had allemaal plakkers op mijn borst en zag alleen de gele deuren [ambulancedeuren].
“Mevrouw, u heeft een hartstilstand gehad,” zei de ambulancebroeder. Dan schrik je wel! ’s Avonds ben ik direct gedotterd.”
Dit was het begin van een rollercoaster. In het anderhalf jaar dat volgde, is Els onder behandeling gekomen in MST. Ze heeft verschillende onderzoeken gehad. Er was veel onbegrip en frustratie. Ze heeft verschillende hartinfarcten gehad en is iedere keer met gierende banden naar het ziekenhuis gereden. Uiteindelijk is ze diverse keren gedotterd en zijn er stents geplaatst. Inmiddels is er een omleiding gemaakt bovenin het hart.
Els staat nu onder controle bij MST. Gedurende het revalidatietraject, leert ze langzaam haar lichaam weer te vertrouwen. Dit is nog steeds erg lastig, maar gelukkig helpt het traject haar om de afgelopen periode te verwerken.
Wat betekent “Dress Red Day” voor jou?
“Dress Red Day is nodig om meer aandacht te vragen voor het vrouwelijk hart. Ik denk dat meer kennis daarvan en meer specifiek onderzoek voor mij had gescheeld. Zo is er per ongeluk een verkeerde diagnose gesteld.Met de juiste kennis had dit voorkomen kunnen worden.”
“Mijn cardioloog heeft tegen mij gezegd: ”Je bent een speciaal geval, we zien wat jij hebt bijna nooit. Niet in de mate waar het bij jou voorkomt.’” Ik hoop dat met meer onderzoek, er ook meer over mijn problemen bekend wordt. Dan hoeft het bij anderen niet te gaan zoals het bij mij ging.”
“Tegen patiënten en mensen met klachten wil ik maar één ding zeggen: Luister naar je lichaam en trek aan de bel. Wacht niet af, maar onderneem stappen als je lijf iets aangeeft. Dat wil ik ook aan artsen meegeven: Luister naar de patiënt. De patiënt weet het best wat hij of zij voelt.”