Patiënten aan het woord in 2019

Jaarlijks delen vele patiënten hun persoonlijke verhaal met de specialisten en verpleegkundigen in ons ziekenhuis. Deze verhalen laten zien welke impact een klacht, behandeling of opname heeft op hun leven. Sommige van die ervaringen zijn hier te lezen. De verhalen van patiënten kunnen belangrijk zijn voor mensen met dezelfde klachten.

Mijn ervaring gebruik ik om anderen te helpen

Pleun Masselink (23) was in de zomer van 2016 met vrienden in Duitsland. Vlakbij de grens met Polen kreeg Pleun een ernstig auto-ongeluk. “Van het ongeluk weet ik niets meer, enkel van de avond ervoor”, vertelt Pleun. “Toen ik wakker werd in het ziekenhuis, werd me gevraagd of ik wist waar ik was. Hoewel ik wist dat ik in het ziekenhuis lag, kon ik niet op het woord komen. Er schoot me alleen ‘Krankenhaus’ te binnen. Mijn ouders moesten lachen dat ik dat zei, want ik ben echt heel slecht in de Duitse taal.”

Omgaan met een onzichtbare ziekte

“Ruim een half jaar geleden hoorde ik dat ik de ziekte van Crohn heb, net als mijn moeder. Ik had al een tijdje last van een zere buik en was vaak moe. Via de huisarts ben ik in het voor ons dichtstbijzijnde ziekenhuis terecht gekomen, waar er een coloscopie gedaan is. Ik moest drie weken wachten op de uitslag, echt veel te lang.”

Een bijzonder bedankje

“Ik zie jonge verpleegkundigen die het afgelopen jaar hun studie hebben afgerond hier zelfverzekerd hun werk doen en mensen met jarenlange ervaring die voor bijna alle problemen een oplossing weten te verzinnen. Is dit passie? Is dit gedrevenheid? Of is dit misschien wel een genetische afwijking? Ik zou het niet weten. Een enorme werkdruk, maar altijd proberen de patiënten een lichtpuntje te laten zien. Dat is toch bijna onmogelijk? Wat ga je zeggen tegen iemand wiens arm geamputeerd is op jonge leeftijd? ‘Komt wel weer goed?’