De indirecte impact van corona: verpleegkundige op de oncologische chirurgie
Bas is verpleegkundige op de oncologische chirurgie. Op deze afdeling liggen kankerpatiënten die zorg na een operatie nodig hebben. Hoe blijf je goede zorg leveren aan je patiënten nu er collega’s op de corona-afdeling werken? Hoewel Bas opgewekt aan tafel schuift, wordt de toon ernstig wanneer het over corona gaat: “We hebben een topteam op de oncologische chirurgie: iedereen houdt elkaar goed in de gaten en dat is essentieel. Als afdeling merken wij namelijk veel van corona. Wij snappen dat onze verpleegkundigen hard nodig zijn in de strijd tegen corona, maar dat maakt het wel pittig om nu op deze afdeling te werken.”
Zorgzwaarte
Bas licht de ernst van de situatie toe: “Het is een combinatie van factoren. Enerzijds vallen er collega’s weg door ziekte. Anderzijds hebben we de afspraak dat we collega’s uitlenen aan de corona-afdeling. Daar komt bij dat de reguliere zorg tijdelijk is afgeschaald. De patiënten die nu op onze afdeling liggen, hebben direct zorg nodig. Zij komen hier via de spoedeisende hulp en hebben veelal intensieve zorg nodig die we in tweetallen uitvoeren. We hebben dus eigenlijk meer in plaats van minder collega’s nodig.”
“Ik ben vrij positief ingesteld en kan de werkdruk van me afzetten. Niet iedereen kan dat. Soms zie ik mensen op de afdeling lopen en heb ik zoiets van: ‘Oh jeetje.’” De collega’s die meer moeite hebben met de situatie kunnen rekenen op de steun van hun team: “Ons teamhoofd is druk bezig om te zorgen dat we voldoende bezetting hebben en het werk aan kunnen. Zo worden we zoveel mogelijk ‘overgepland’. Dit houdt in dat je tijdens je dienst een buddy hebt, zodat we elkaar kunnen helpen. Dat verlicht de werkdruk. Zeker nu we zoveel zorg-intensieve patiënten verzorgen, is het fijn dat collega’s ondersteunen.”
Taakverdeling
Niet alleen merken verpleegkundigen veel van corona, ook voor patiënten is het voelbaar: reguliere zorg is afgeschaald en niet-acute behandelingen worden noodgedwongen uitgesteld. “We wachten op het moment dat we terug kunnen naar de reguliere patiëntenzorg. De verpleegkundigen hoeven het slechte nieuws van uitstel van behandeling niet aan de patiënt te brengen, dat doet de arts. Maar we voelen het wel en leven mee met de patiënt,” vertelt Bas. “Wij bieden als verpleegkundige mentale zorg. We kunnen niet alles oplossen waar patiënten nu tegen aan lopen, maar we kunnen er zijn voor alle mensen die de zorg hard nodig hebben. De patiënt staat er niet alleen voor.”
Bas voegt daar lovende woorden over zijn collega’s op de oncologische chirurgie aan toe: “We zijn een hecht team, dat maakt dat we gezamenlijk door kunnen. Mensen die het moeilijk hebben, helpen we samen door de lastige momenten heen.”