Wervelfractuur
Er is sprake van een wervelfractuur wanneer één van de botten in de wervelkolom breekt. Dit soort fracturen zijn ook bekend als een wervelcompressiefractuur omdat de botten die breken (het wervellichaam) vaak scheuren en in elkaar zakken en de wervelkolom korter maken.
De botten van uw wervelkolom zijn verschillend van andere skeletbotten. De lange botten in uw benen, bijvoorbeeld, zijn steviger en vaster dan de hoekige botten in uw wervelkolom.
Dankzij deze sterke, vaste botten kunnen uw benen stevige bewegingen maken. De wervellichamen zijn echter dunner en meer “soepel” om bewegingen zoals buigen en draaien mogelijk te maken. Aangezien uw wervellichamen niet zo sterk zijn als de botten in uw benen, is er meer kans op fracturen.
Bepaalde aandoeningen, zoals osteoporose of kanker, kunnen vermindering van botmassa en wijzigingen in de botstructuur veroorzaken, waardoor deze broos en zwak worden. Genetische factoren en bepaalde levenswijzen, zoals te weinig calcium in de voeding, kunnen ook het bot beschadigen. Na verloop van tijd kunnen de wervellichamen zo zwak worden dat normale activiteiten, zoals voorover leunen of een boodschappentas dragen, een wervelfractuur kunnen veroorzaken.