Het moment dat… “ik een gewonde baby van twaalf dagen oud in mijn handen had…
Het kle
ine meisje was mijn allereerste patiënt op missie en woog amper 4 pond. Ik was net een dag binnen op het Nederlandse kamp in Uruzgan. De baby was aan de Amerikanen aangeboden, maar zij hadden niet de spullen om de baby goed te opereren, wij wel. We hebben de baby met een team van Nederlanders, Amerikanen en een Australische dokter geopereerd. Twee IC-verpleegkundigen hebben vervolgens een couveuse gebouwd, van een kartonnen doos met een plastic kap. De baby is goed door de operatie gekomen en is daarna nog één keer op controle geweest. Daarna is ze uit het zicht gebleven, we hebben geen idee hoe het met haar is gegaan. Zulke situaties blijven je wel bij.”
Peter werkt al 25 jaar bij Defensie. “Ik ben inmiddels tien keer op missie geweest, waarvan acht keer als anesthesioloog. Het mooie van mijn vak vind ik dat ik echt het verschil kan maken voor sommige mensen. Om alles wat we op missie meemaken schrijf ik dagboeken, zodoende kan ik het beter verwerken en begrijpen mensen thuis ook beter wat ik meemaak”.
In 2016 is Peter in MST begonnen als militair anesthesioloog. Hij rijdt al zeven jaar van Utrecht naar Enschede, maar nog nooit met tegenzin.
Verhalenreeks
Dit verhaal is onderdeel van een reeks waarin we ervaringen delen van MST’ers die werken voor het Ministerie van Defensie.