Multiple Sclerose (MS)
Multiple Sclerose (MS) is de meest voorkomende chronische aandoeningen van het centrale zenuwstelsel onder jongvolwassenen. Het is dus géén spierziekte zoals vaak wordt gedacht. Multiple Sclerose (MS) betekent letterlijk: verharde plekken. Deze plekken bevinden zich in het centrale zenuwstelsel (meer uitleg leest u hieronder), waarin de cellen van het zenuwstelsel zijn aangetast. De precieze oorzaak van MS is niet bekend. MS komt vaker voor in koude dan in warme landen en vaker bij vrouwen dan bij mannen. De ziekte verloopt bij iedereen anders. Meestal wisselen periodes van verergering en periodes van verbetering van de klachten elkaar af. MS is niet dodelijk, besmettelijk of erfelijk.
Verharde plekken in het centrale zenuwstelsel
Het zenuwstelsel bestaat uit drie onderdelen: hersenen, ruggenmerg en zenuwen. De hersenen, het ruggenmerg en de oogzenuwen heten samen het centrale zenuwstelsel. Zenuwcellen verbinden hersenen en ruggenmerg met alle delen van het lichaam. Het centrale zenuwstelsel is opgebouwd uit miljoenen zenuwcellen die met elkaar verbonden zijn door zenuwuitlopers. Deze uitlopers hebben een vettig laagje, dat als isolatiemateriaal dient. Dit laagje heet myeline en dit is de plaats waar het mis gaat bij MS. Bij MS raakt het myeline beschadigd door ontstekingen in het zenuwstelsel. Daarna blijft er een litteken achter. Hierdoor kunnen prikkels en signalen niet meer goed worden verzonden naar de rest van het lichaam. Daardoor ontstaan allerlei klachten zoals verlammingen en storingen in het gevoel. De zenuwen buiten centrale zenuwstelsel worden niet aangetast door MS.
Progressieve aandoening
Multiple Sclerose is een chronische, progressieve aandoening van het centrale zenuwstelsel die aanvankelijk verloopt in verslechteringen (=Schubs) en verbeteringen (de relapsing-remitting fase). Deze fase duurt ongeveer 10 jaar. Daarna gaat het ziektebeeld over in een chronisch progressieve fase, waarbij een geleidelijke verslechtering/achteruitgang optreedt en verbeteringen uitblijven. Dit is meestal de fase waarin beperkingen toenemen.