Osteochondritis dissecans (OD) van de knie
Osteochondritis dissecans is een aandoening aan het kraakbeen van de knie. Bij osteochondritis dissecans sterft het kraakbeen en het ondergelegen stuk bot af waardoor er een losliggend ‘eilandje’ ontstaat. Dit wordt ook wel een OD haard genoemd. Het kleine, losgelaten stukje bot e nkraakbeen kan los in het gewricht gaan liggen. Dit belemmert de beweging van het gewricht en veroorzaakt pijn. Het losliggende stuk kraakbeen veroorzaakt soms ook een ontstekingsreactie.
Osteochondritis dissecans kan voorkomen in alle gewrichten, maar ontstaat meestal in het knie-, heup- of ellebooggewricht. Osteochondritis dissecans komt voornamelijk voor bij kinderen in de puberteit, maar ook bij jongere kinderen. De gewrichtsaandoening komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen.
Stadia
Osteochondritis dissecans is onder te verdelen in 4 stadia:
- het aangetaste stuk kraakbeen nog omgeven door gezond weefsel;
- het aangetaste stuk kraakbeen is gedeeltelijk losgelaten van het bot;
- het aangetaste stuk kraakbeen is in zijn geheel afgestorven, het zit alleen nog op zijn plek;
- het aangetaste stuk kraakbeen is losgelaten en zweeft in het gewricht.
Oorzaak van osteochondritis dissecans
Oorzaak van osteochondritis dissecans is een lokale doorbloedingsstoornis. De precieze oorzaak van de slechte doorbloeding is vaak onbekend.
Symptomen
- (Vage) pijnklachten diep in de knie, met name bij of na belasten
- Ontstoken en mogelijk dik en warm aanvoelend gewricht
- Bewegen wordt moeilijker of slotklachten.
De pijn bij osteochondritis dissecans hangt af van het stadium waarin de aandoening zich bevindt. Indien het aangetaste stuk kraakbeen nog vast zit aan het bot, veroorzaakt het meestal vage pijnklachten. In stadium 3 en 4 verergeren deze pijnklachten en ontstaat soms een ontstekingsreactie.
Diagnose
De diagnose osteochondritis dissecans is met een röntgenfoto te stellen. Soms volgt een MRI-scan van het gewricht om te bepalen in welk stadium de aandoening zich bevindt en hoe groot het (losgeraakte) stuk kraakbeen is.
Behandeling
Indien de patiënt nog in de groei zit en de groeischijven nog niet gesloten zijn, bestaat er een grote kans dat er spontane genezing optreedt. Er mag meestal belast worden op geleide van de klachten. Er zal op verschillende momenten met een röntgenfoto gecontroleerd worden of er veranderingen optreden. Alleen bij volledige loslating van het boteilandje met het hierop vastzittende kraakbeen, bestaat er een reden een operatieve ingreep te verrichten. Er wordt dan een kijkoperatie uitgevoerd. Het botfragment wordt vastgemaakt waarbij een klein schroefje kan worden gebruikt, die onder het kraakbeenoppervlak komt te liggen.